Vandaag speelde ik mijn eerste wedstrijd bij de provinciale reeksen. We moesten voetballen in Poperinge, niet ver van waar papa werkt. Daar hadden ze al verteld dat ze in Poperinge veel goede jeugdspelers hebben.
Bij het begin van de wedstrijd konden we dat meteen voelen. Na een kwartier stond het al 6-1. Ze waren inderdaad sterk, maar zelf waren we eigenlijk veel te slap.
Daarna zijn we toch wakker geschoten.
We zijn veel beter gaan spelen, en we kwamen steeds dichterbij in de stand. Halfweg stond het 7-3.
En we hebben het net gehaald. Het werd 12-12. Als je een hele wedstrijd achter staat, voelt dat toch een beetje als winnen.
Ik heb vandaag ook voor het eerst gescoord voor mijn nieuwe ploeg! Ik maak maar heel af en toe een goaltje, maar vandaag is het me 3 keer gelukt.
