De enkel blessure die ik had opgelopen tijdens de training, en die heel goed en snel genas, lijkt zo goed als over.
Papa had mijn enkel ingetapet voor de training van woensdag.
Dat hielp goed tegen de pijn, maar het was echt niet leuk om te dragen. Die tape jeukte heel erg, en ik voelde die ook zitten. Misschien moet papa eens een cursus volgen om enkels te tapen 🙂
Voor het tornooi van dit weekend wou hij iets anders proberen: een Thuasne steunverband. Je trekt het aan als een sok (een héééél erg strakke sok), en je voelt het niet zitten.
Het lukte perfect om de wedstrijdjes te spelen op het tornooi van Kluisbergen. Geen pijn. Geen last. Geen jeuk. Maar ook geen overwinning 🙁
Het kan niet elke keer prijs zijn (2e plaats tornooi Zulte-Waregem, tornooiwinst bij Sinaai Girls).
En of we nu winnen of verliezen, schoenen moeten altijd worden gepoetst:
One thought on “Mijn blessure – Welke blessure?”
Comments are closed.